Leiderschap en vertrouwen

Een belangrijke voorwaarde voor het ontstaan van leiderschap is het creëren van vertrouwen. Wat is eigenlijk vertrouwen? Ik zou het willen definiëren als het weten wat je aan elkaar hebt. Een situatie waarin volledige duidelijkheid is over de onderlinge intenties en deze van elkaar worden erkend en geaccepteerd.
Hoe ontstaat vertrouwen? Soms spreek ik leiders die zich beklagen over een gebrek aan vertrouwen in hun organisatie. De vraag die ik dan stel is “Hoe staat het dan met jouw betrouwbaarheid?”. Vertrouwen is namelijk onlosmakelijk verbonden met betrouwbaarheid. En betrouwbaarheid of een gebrek daar aan manifesteert zich meestal in kleine dingetjes.
Leiderschap uit zich niet uitsluitend in wat je zegt, maar laat zich vooral herkennen in wat je doet. Organisaties die als motto “verantwoordelijkheid laag in de organisatie” voeren en vervolgens alles proberen te beheersen met protocollen, regels etc. Of organisaties die “transparantie” als modewoord introduceren maar vervolgens onduidelijke benoemingsprocedures hanteren. Zij zeggen a, maar doen b. En dat wordt door medewerkers direct herkend en als onbetrouwbaar ervaren.

Vaak ook zien we dat in dit soort organisatie- of leiderschapsprincipes worden geïmplementeerd, maar als eenrichtingsverkeer worden gehanteerd. Men houdt de werknemer wel verantwoordelijk, maar geeft niet de daarbij behorende verantwoordelijkheid. Men vraagt van de organisatie wel transparantie, maar handelt zelf achter gesloten deuren of met dubbele agenda’s.

Betrouwbaarheid uit zich ook in het nakomen van afspraken, (op tijd) reageren op mails of telefoontjes, door laten gaan van werkoverleggen, een medewerker niet laten wachten omdat iets of iemand anders belangrijker (lees:dringender) is enz.
Vertrouwen ontstaat dus door consistent gedrag van de leider. Hij zorgt ervoor dat al zijn acties voortdurend in de lijn liggen met datgene wat hij verkondigd. Niet omdat hij dat moet, ook niet omdat hij dat wil, maar vooral omdat hij niet anders kan!